Aloes jest szeroko stosowanym surowcem leczniczym i kosmetycznym na całym świecie. Ten jednoliścienny sukulent potrafiący egzystować na obszarach o małej dostępności wody, pochodzi z krajów śródziemnomorskich. Występuje także we wschodniej Afryce, Półwyspie Arabskim, w Chinach oraz na Madagaskarze. W Polsce aloes uprawiany jest głównie w szklarniach i w domach jako roślina doniczkowa. Aloes wykorzystywany był w czasach starożytnych – już wtedy był znanym środkiem przeczyszczającym. W starożytnym Egipcie z aloesu wytwarzano żywicę (alonę), której używano do balsamowania zwłok.

Składniki aktywne aloesu

Choć roślina liczy ponad 300 gatunków, to jednak niewiele z nich wykorzystywanych jest w lecznictwie. Jednym z najbardziej cenionych gatunków jest aloes zwyczajny (Aloe vera) oraz aloes drzewiasty (Aloe arborescens). Jego liście są niezwykle mięsiste, soczyste i o konsystencji galarety. Są zasobne w dużą ilość zmagazynowanej odżywczej wody (nawet do 99,5 proc.). Aloes jest bogaty w ponad 200 aktywnych biologicznie związków, dzięki którym Aloe vera zdecydowanie zasługuje na miano superfood.

Głównym składnikiem liści jest błonnik pokarmowy, oprócz niego w tkankach aloesu znajdują się: polisacharydy, oligosacharydy, glikoproteidy, antranoidy, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania układu enzymatycznego aminokwasy, enzymy (aliaza, katalaza, lipaza, celulaza, amylaza i zasadowa fosfataza), białka, saponiny, alkohole cukrowe, fitosterole, trójterpeny, żywice i kwasy organiczne (bursztynowy, cynamonowy, salicylowy, cytrynowy, winowy, jabłkowy). Miąższ aloesu zawiera także znaczne ilości witamin z grupy: B, witamin: C oraz E i A, a także minerałów takich jak: sód, potas, wapń, magnez, fosfor, cynk, żelazo, mangan, miedź, kobalt, nikiel, molibden, stront i bar.

Właściwości lecznicze aloesu

Miąższ aloesu, zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie, stosuje się przy wielu dolegliwościach. Lecznicze działanie aloesu warto wykorzystać przy różnego typu infekcjach bakteryjnych, wirusowych czy grzybiczych. Jest on dobrym surowcem w leczeniu zaparć, gdyż działa jak łagodny środek rozwalniający. Likwiduje przewlekłe zaparcia, pomagając unormować rytm parć i zapewniając właściwą zawartość wody w kale.
Aloes jest także pomocny w innych schorzeniach układu pokarmowego – miąższ wpływa na regulację mikroflory jelitowej, stymulując probiotyczne szczepy bakterii mlekowych. Aloes jest pomocny w leczeniu wrzodów żołądka wywołanych najczęściej przez bakterię Helicobacter pylori. Łagodzi kolki, a jako naturalny środek żółciotwórczy i żółciopędny działa wspomagająco w zaburzeniach funkcji wątroby. Wspomaga utrzymanie prawidłowego poziomu cukru we krwi i poprawia metabolizm glukozy.

Ze względu na wiele jego zalet i właściwości przeciwzapalne oraz łagodzące aloes wykorzystywany jest w kosmetologii i stomatologii. Roślina ta wzmacnia naturalną odporność organizmu i polecany jest w stanach jej obniżenia i zwiększenia podatności na zakażenia.

Sok aloesowy

Jeśli nie masz pod ręką aloesu w doniczce, a chcesz wesprzeć swoje zdrowie, warto rozważyć zakup gotowego, dobrego soku aloesowego.
Sok aloesowy HerbaSano, stabilizowany sokiem z granatu, to zmielony miąższ wewnątrz liści aloesu z gatunku Aloe vera. Liście aloesu zostały dokładnie wyfiletowane, aby do soku nie przedostały się w nadmiarze antraglikozydy o działaniu przeczyszczającym i drażniącym: aloina i emodyna. Zewnętrzna warstwa okrywy aloesu została starannie oddzielona od galaretowatej substancji wewnątrz liści.

Aloina i emodyna odpowiadają za gorzki smak wierzchniej warstwy liści, co ma na celu odstraszenie żerujących zwierząt. Producenci poddają suplementy z aloesu odpowiednim procesom technologicznym, aby nadmiar toksycznych substancji o działaniu silnie przeczyszczającym nie przedostawał się do soku. Choć aloina i emodyna są silnymi substancjami o właściwościach przeciwbakteryjnych, grzybobójczych i przeciwwirusowych, przyjmowanie ich w większych ilościach przez dłuższy czas będzie dla nas toksyczne.

Opracowała Agata Majcher