Hubiak pospolity to pasożyt bytujący na drzewach i doprowadzający do ich próchnicy. Jednak to również grzyb, który przynosi człowiekowi wiele rozmaitych korzyści. Kiedyś służył jako podpałka do rozpalania ognia. Miał także zastosowanie w lecznictwie. Hubę tę wykorzystywano do tamowania ran oraz jako środek przeciwbólowy.

Hubiak pospolity (Fomes fomentarius L.), określany też jako: „huba żagwiowa“, „huba bukowa“ oraz „huba prawdziwa“,  to grzyb wieloletni z rodziny żagwiowatych. Rozwija się na drzewach liściastych słabych i starych. Upodobał sobie szczególnie brzozy, a także buki. Spotykany na dębach i dzikiej gruszy. W zbiorowiskach leśnych położonych przy rzekach rośnie na topolach. Hubiak pospolity występuje na półkuli północnej. Można go spotkać w: Europie, Azji oraz Ameryce Północnej.  

Jego kapelusz to szerokość nawet 50 cm. Okryty jest mocną, twardą skorupą. Początkowo  ma barwę gliniastą, niekiedy ciemnobrązową, a później szarą i czarną. Wydziela aromat grzybowy, natomiast w smaku jest cierpki, gorzki. Wysiew jego zarodników przypada późną wiosną, czyli w maju i czerwcu. Bytując na drzewach, doprowadza do ich obumarcia i wywołuje białą zgniliznę drewna.

W dawnych czasach służył jako podpałka do rozpalania ognia, a także wyrabiano z niego kamizelki, jak również okrycia głowy, które można kupić nawet w obecnych czasach.  Z hubiaka pospolitego pozyskiwano także farbę do barwienia siatek. W miąższ grzyba wbijano szpilki oraz noże dla ochrony przed zardzewieniem. Wykorzystywano go także w lecznictwie, np. wytwarzając wywary  na wzmocnienie organizmu oraz na problemy żołądkowe. Grzybowi przypisywano też właściwości magiczne polegające na ochronie domu przed uderzeniem piorunów. Na obszarach Syberii dymem z hubiaka pospolitego okadzano zmarłego oraz żałobników uczestniczących w pogrzebie. Po zmieszaniu miąższu grzyba z tytoniem otrzymywano tabakę.     

Hubiak pospolity chronił przed owadami

Dawniej moczono w wodzie kapelusz hubiaka pospolitego, tak żeby rozmiękczyć miąższ, który można było rozciągać. Nakładano go później na głowę. Taka czapka była szczelna i chroniła skórę przed ugryzieniami komarów. Korzystali z niej zwłaszcza myśliwi polujący w lasach oraz rybacy łowiący ryby na jeziorach i rzekach. Czasami podpalano też hubę, żeby wywołać dym. Działał on odstraszająco na owady, gdy trzeba było np. nocować lub bytować na terenach, gdzie one żerowały.   

Hubiak pospolity pomaga hamować krwawienia

Miąższ z hubiaka pospolitego wykazuje się właściwościami higroskopijnymi, czyli potrafi wchłaniać wilgoć. Tę zdolność wykorzystywano, traktując grzyb jak gąbkę. Znalazła ona zastosowanie również w medycynie. Hubiak pospolity bardzo dobrze sprawdzał się przy opatrywaniu różnego rodzaju ran skórnych, a także do tamowania krwawień naczyń krwionośnych. Praktyki wstrzymywania krwi – a nawet zabiegów kauteryzacji – polecał już sam Hipokrates. Dawni medycy często w tym celu korzystali z tego grzyba, mając go zawsze pod ręką, gdy trzeba było powstrzymać krwawienie.     

Hubiak pospolity wspomaga gojenie ran

Hubiak pospolity był ceniony nie tylko jako środek do tamowania krwawień. Wykazywał również skuteczność w gojeniu i dezynfekowaniu ran, skaleczeń, czy też oparzeń. Zawdzięcza to właściwościom antybiotycznym. Grzyb ten zawiera substancję o nazwie fomentariol, która niszczy szkodliwe dla organizmu bakterie.

Hubiak pospolity znajduje zastosowanie jako środek na dolegliwości bólow

Już w dawnych czasach zaobserwowano, że przykładanie huby do ran nie tylko skutecznie je goi, ale także uśmierza ból. Cechę tę zaczęły wykorzystywać plemiona indiańskie zamieszkujące tereny Ameryki Północnej w celu łagodzenia dolegliwości związanych z artretyzmem. Natomiast w Chinach hubiak pospolity wykorzystywany był jako środek na bóle żołądkowe, brzucha, głowy, a także zębów.

Hubiak pospolity wzmacnia organizm

Z hubiaka pospolitego można sporządzać wywary, które korzystnie wpływają na układ immunologiczny i stymulują go do efektywniejszego działania. Warto z nich korzystać w okresie wzmożonego występowania infekcji wirusowych. Dzięki swoim właściwościom bakteriobójczym i antybiotycznym wspomogą również leczenie w trakcie przeziębienia i grypy. W tradycyjnej medycynie chińskiej takie napoje pomagały również na problemy żołądkowe i objawy niestrawności.

Hubiak pospolity znajduje zastosowanie w terapii nowotworowej

Grzyby pasożytnicze, dzięki zawartym w ich składzie substancjom antyutleniającym, często są stosowane w leczeniu raka. Z badań przeprowadzonych przez naukowców japońskich i amerykańskich wynika, że hubiak pospolity wykazuje się zdolnościami zatrzymania rozwoju komórek nowotworowych. Co więcej: prawdopodobnie można nim leczyć złośliwe stadia raka.

Hubiak pospolity jest lekiem na wiele dolegliwości sfery fizycznej, jak i psychicznej

Dzięki właściwościom antybiotycznym i przeciwbólowym hubiak pospolity wykazuje skuteczność w łagodzeniu dolegliwości w przypadku wystąpienia hemoroidów. Wywar z grzyba przynosi ukojenie przy chorobach pęcherza. Medycyna ludowa znajduje dla niego zastosowanie także na płaszczyźnie psychicznej. Zaleca się korzystać z hubiaka pospolitego przez osoby narażone na sytuacje stresowe, lęki, a także w razie załamania nerwowego.