Przywracanie organizmowi równowagi energetycznej

W początkach XX wieku zrodziła się teoria, że w organizmie ludzkim oprócz układu limfatycznego i krwionośnego istnieje także system cyrkulacji impulsów elektrycznych.
 

Do dziś żywe są i realizowane idee pionierów tej teorii. Jej twórcami byli bioenergetyk dr Royal Raymond Rife (1888–1971) i bioelektryk George Lakhovsky (1869–1942). Twierdzili oni, że każdy żywy organizm (ludzie, rośliny, bakterie itd.) ma swoją własną, charakterystyczną dla danego gatunku wibrację elektryczną, której osłabienie prowadzić może do choroby czy nawet śmierci. Wybitny inżynier-wynalazca Nikola Tesla (1856–1943) mówił także o wpływie elektryczności na ciało ludzkie. Sugerował, że prądy o pewnej częstotliwości mogą być użyteczne dla celów medycznych, zwłaszcza do anestezji, sterylizacji ran, stymulacji procesów zachodzących w skórze i zabiegów chirurgicznych. 

Dr Rober C. Beck (1925–2002) i dr Hulda Clark (1928–2009) stosowali stymulację prądem elektrycznym w celu zwalczania pasożytów, a Edgar Cayce (1877–1945) mówił o konieczności zachowania równowagi elektromagnetycznej w żywych organizmach, bo według niego: „U podstaw życia leży najprostsza forma wibracji elektrycznej”.

Wszyscy oni byli prekursorami szukającymi praktycznego zastosowania nauki o bioelektryczności. Mówi ona o występujących w ludzkim ciele prądach elektrycznych, które są generowane przez wiele różnych procesów biologicznych i wykorzystywane przez komórki w celu przekazywania informacji niezbędnych do regulowania funkcji wszystkich tkanek i narządów oraz do kontrolowania metabolizmu.

Dziś ta nauka wzbogaciła się badaniami wielu wybitnych naukowców i teoriami wizjonerów zajmujących się wpływami impulsów elektrycznych na funkcjonowanie organizmów. Wiele rozwiązań i prac dotyczy ogólnego wzbogacenia organizmu, czyli możliwości doładowywania wewnętrznej „baterii” człowieka.

Wiadomo dziś, że procesy chorobowe mogą być przyczyną obniżenia potencjału elektrycznego komórek, a tym samym powodują zakłócenia w ich normalnym funkcjonowaniu i zmniejszają możliwości samoobrony organizmu. Wiadomo też, że potencjał ten – podobnie jak baterie wielokrotnego użytku – można uzupełniać, doładowując odpowiednim prądem narządy wewnętrzne, tkanki i komórki. Wysyłane do organizmu impulsy elektryczne o właściwej wartości i napięciu wpływają pozytywnie na jego ogólną kondycję, poprawiają krwiobieg, ułatwiają i przyspieszają usuwanie toksyn oraz pasożytów. 

Energia na drogę… do równowagi

Organizm można porównać do skomplikowanej fabryki, w której gotowy produkt – zdrowie –zależy od sprawnego działania każdego działu, od poziomu energii w narządach i jej swobodnego przepływu między nimi. Ważne jest również, by wszystkie działy tej fabryki pracowały synchronicznie. Do takiego właśnie ideału dąży ludzki organizm właściwie sam z siebie, albowiem jest homeostatem, tzn. układem w naturalny sposób dążącym do stanu równowagi. On sam „wie” najlepiej, którym narządom wewnętrznym potrzebna jest większa lub mniejsza energia. Nie zawsze jednak jest on w stanie samodzielnie osiągnąć optymalny wynik, gdy jego zasoby energetyczne są zbyt małe. Można mu jednak pomóc, doładowując luki energetyczne w poszczególnych narządach. 

Dziś dysponujemy aparatem, który we właściwy sposób realizuje to zadanie. Ten aparat nazywa się Medikzap. 

Dzięki bogactwu dostępnych częstotliwości ładowania jest on w stanie zapewnić organizmowi możliwość wyboru właściwej częstotliwości, która pokryje jego aktualne zapotrzebowanie.

Energia wytwarzana przez Medikzap mobilizuje ponadto system immunologiczny, aktywnie zwalcza pasożyty i usuwa szkodliwe odpady. Wszystko to dodaje organizmowi siły, stwarza możliwość szybszego samouzdrowienia i napełnia dobrą energią na co dzień.

Droga do harmonii

Używanie aparatu Medikzap dodaje witalności i wigoru, zapobiega tworzeniu się „dziur energetycznych” w organizmie, zamyka drogę pasożytom i bakteriom. Doładowane komórki potrafią skuteczniej zwalczać zewnętrzne zagrożenia. Na wyższym poziomie Medikzap uzupełnia luki energetyczne w poszczególnych narządach, a tym samym usprawnia funkcjonowanie całego organizmu.

W organizmach żywych wszystko jest bowiem od siebie zależne i współzależne. Każdy narząd wewnętrzny ma charakterystyczną dla siebie energię i wibrację. Dopiero całość tych wibracji tworzy harmonijny układ, jeden wspaniały akord – zdrowie. Jeżeli akord jest fałszywy, jeżeli brak w nim jakiegoś elementu, zaczynamy chorować. A ponieważ człowieka współtworzą ciało, rozum i dusza, niezbędna jest równowaga w każdym z wymienionych elementów i pomiędzy nimi, by nasz wewnętrzny mechanizm samoobrony i samoleczenia mógł funkcjonować optymalnie.

Trzy obszary energetyczne organizmu

Organizm człowieka można podzielić na trzy obszary „ładowania”, trzy niezależne od siebie, ale współpracujące ze sobą kanały energetyczne. Każdy z nich ma specyficzne (sobie tylko właściwe) częstotliwości drgań i każdy w inny sposób reaguje na działanie prądu.

Dlatego też Medikzap ma trzy programy dostosowane do tych obszarów energetycznych i jeden dodatkowy program uniwersalny mobilizujący cały organizm.

Program pierwszy działa na: układ kostny, mięśnie, system immunologiczny i układ krwionośny.

Program drugi obejmuje swoim działaniem: mózg, serce, wątrobę, nerki, nadnercza, piersi, płuca, śledzionę, tarczycę, jelito grube, macicę, prostatę, białe i czerwone krwinki, centralny układ nerwowy.

Program trzeci przeznaczony jest dla ostatniego, trzeciego obszaru, na który składają się: jelito cienkie, jajniki, pęcherz moczowy, przewody moczowe, gruczoły limfatyczne, trzustka, pęcherzyk żółciowy, miednica, żołądek, skóra, włosy, paznokcie, błona maziowa, krtań, zatoki, narządy słuchu i wzroku. Mieści się tu również centrum równowagi hormonalnej i kwasowo-zasadowej.

Program czwarty to program ogólnie wzmacniający. Energia wytwarzana przez Medikzap ułatwia naszemu organizmowi drogę do samouzdrowienia.

Dodatkową korzyścią ze stosowania aparatu Medikzap jest powrót do równowagi psychofizycznej. Stosowanie go zmniejsza napięcie nerwowe, łagodzi stres, korzystnie wpływa na odprężenie i spokojniejszy sen.

Opracował Liliann Kristinn Elmborg