Gdy owoc pigwy dojrzeje, nie szkodzi choremu ani zdrowemu, gdy spożywa się go na surowo; gdy zaś go ugotować lub usmażyć, pomaga wielce tak jednemu, jak i drugiemu. Gdy kogo trapią dolegliwości artretyczno-reumatyczne, niechaj je te owoce – ugotowane lub usmażone – a usuną z niego substancję artretyczną, tak że nie będzie już zalegać w drogach zmysłowych ani też upośledzać jego stawów. Bo owoc pigwy jest ciepły i suchy, dlatego też daje odpór wszystkiemu, co reumatyczne, a więc chłodne i wilgotne.

Hildegarda

Święta z Bingen zaleca raz w roku na jesień przeprowadzać kurację pigwą, która ma zapobiec procesom zniekształcającym stawy. Pigwa sama w sobie nie jest owocem leczniczym, ale stosuje się ją profilaktycznie przeciwko chorobom reumatycznym, arteriosklerozie i artrozie. Jest uniwersalnym środkiem na dolegliwości stawowe i nie tylko. Najlepsze formy jej przyjmowania to: konfitura, dżem, mus lub galaretka.

Jak przygotować pigwę do spożycia

Umyty owoc pigwy należy pokroić na ćwiartki lub plastry, pozbawiając go nasion. Kawałki owocu można usmażyć z cukrem i dodatkiem kwasku cytrynowego jako stabilizatora. Miękkie włożyć do słoików – można też dodać nieco wódki lub innego alkoholu. Zakręcić i pasteryzować. Pestki są surowcem leczniczym, z wysuszonych sporządza się napary. Z rozdrobnionych nasion uwalnia się amigdalina, czyli witamina B17. Napar lub macerat z wysuszonych, całych i nieuszkodzonych nasion jest bogaty w śluzy, dlatego warto po niego sięgać przy podrażnieniach przewodu pokarmowego.

Składniki czynne pigwy

Pigwa jest bardzo odżywczym owocem i naprawdę warto włączyć przetwory z niej do zimowego menu. Owoce obfitują w kwasy organiczne: jabłkowy, winowy, bursztynowy, cytrynowy, chinowy, chlorogenowy, kawowy, fumarowy; witaminy: C, B1, B2; minerały: żelazo, potas, miedź, kobalt, mangan, pektyny, garbniki, flawonoidy, antocyjany, karotenoidy, z kolei nasiona pigwy zawierają śluzy i amigdalinę.

Pigwa jako uniwersalny środek odżywczy

Przetwory z pigwy to smaczny sposób, by utrzymać w zdrowiu nasz układ kostno-stawowy, z kolei napar i macerat z nasion są świetnym środkiem przyspieszającym wyleczenie z infekcji górnych dróg oddechowych. Gdy dokucza chrypka, kaszel, zapalenie krtani lub gardła, zaleca się pić pół szklanki naparu z nasion pigwy co 2–3 godziny. Zawarte w naparze śluzy pomogą także przy bolesnych biegunkach, zaparciach, refluksie, chorobie wrzodowej lub przy podrażnionej przez leki śluzówce jelit i żołądka.

Macerat i napar stosowane zewnętrznie likwidują stany zapalne, poprawiają elastyczność skóry, sprawiają że skóra nabiera odpowiedniej wilgotności. Pozytywnie wpływają na stan skóry trądzikowej, suchej, podrażnionej i zwiotczałej. Osoby długo pracujące przed ekranem komputera, czujące w oczach „piasek”, mogą przykładać waciki nasączone naparem z nasion pigwy – wówczas pozbędą się nieprzyjemnego odczucia podrażnienia.

Pigwowe BHP

Po ściągnięciu łuski nasionko w środku zawiera amigdalinę. Substancja ta nie zostanie uwolniona, gdy przyrządzi się napar lub macerat z całej pestki.

Agata Majcher