Infekcje okolic intymnych przytrafiają się niemalże każdej kobiecie, szczególnie latem. Sprzyjają temu: gorąco, stres, obniżona odporność, kąpiele w akwenach wodnych, terapie antybiotykami, przyjmowanie tabletek antykoncepcyjnych, niewystarczająca, ale i nadmierna higiena intymna, stosowanie niewłaściwych, podrażniających lub uczulających kosmetyków, zabiegi kosmetyczne oraz pielęgnacyjne na okolicach intymnych, długa i intensywna jazda na rowerze (niedopasowany rozmiar siodełka, niewłaściwa odzież) oraz wiele innych czynników. Wszystko to prowadzi do zaburzenia równowagi między stężeniem bakterii beztlenowych a drobnoustrojami naturalnie występującymi w pochwie w niewielkich ilościach.

Pałeczki kwasu mlekowego, takie jak: Lactobacillus acidophilus, Lactobacillus fermentum i Lactobacillus planarum stanowią podstawową barierę ochronną pochwy i utrzymują kwaśny odczyn pH (norma to ok. 3,5–4,2 pH). Niektóre z nich hamują również rozwój bakterii beztlenowych oraz blokują ich osadzanie na ściankach pochwy. Produkują przy tym substancje o działaniu przeciwbakteryjnym: laktocydynę, acidofilinę, deaminazę argininową. Prawidłowa flora bakteryjna pochwy powinna być bogata i różnorodna, co pozwala uniknąć rozwoju szczepów patogennych.

W jej składzie powinny się znajdować:

• bakterie beztlenowe takie jak: szczepy Lactobacillus spp., ziarenkowce G (+) (Peptococcus spp.), ziarenkowce G (–) (Veionella spp.);
• bakterie tlenowe: ziarenkowce (Staphylococcus spp., Streptococcus spp., Enterococcus spp.), pałeczki G(+) (Corynebacterium spp.), pałeczki G (–) (E.coli, Klebsiella spp.);
• mykoplazmy urogenitalne – Ureaplasma spp., Mycoplasma hominis,
• a także (wbrew przyjętym opiniom) grzyby – Candida spp. – naturalnie występują one we florze bakteryjnej i u zdrowych osób nie wywołują infekcji, problem zaczyna się, kiedy mikroflora zostaje zaburzona, co wówczas może powodować zakażenia i namnażanie zbytnie grzybów oraz ich przerost.

Do najczęstszych przypadków należą: zapalenia pęcherza i przydatków. Objawy stanu zapalnego to: ból w dole brzucha, gorączka, nudności, upławy, pieczenie, swędzenie i opuchnięcie. Pierwszą skuteczną pomoc stanowią zioła, ale należy również się zgłosić do lekarza, aby postawił właściwą diagnozę. Jest wiele kuracji na bazie ziół i roślin leczniczych, które przynoszą ulgę.

Nasiadówka ziołowa

Mieszanka suszonych ziół (po 1 łyżce): szałwia, rumianek, ziele nawłoci,  krwawnik, mącznica lekarska, kora dębu, przywrotnik pasterski. Należy ją zalać 1 litrem wrzątku i parzyć pod przykryciem 30 minut. Przecedzić i wlać do wanny. W wannie lub dużej misce powinno być tyle wody, aby zakrywała biodra, kiedy usiądziesz. Woda powinna być dość ciepła, ale nie gorąca – ok 37°C, należy w niej pozostać około 20 minut. Po czym należy się położyć na około godzinę pod przykryciem (koc).Nasiadówki robić codziennie, aż do ustania dolegliwości.

Zioła wewnętrznie – napar

Należy zrobić mieszankę z następujących ziół: poziewnik albo przytulia, liść brzozy, mącznica lekarska, sadziec konopiasty, wrzos, kwiat wiązówki błotnej i pięciornik gęsi. Wszystko wymieszać w takich samych ilościach. Jedna łyżka ziół na 1 szklankę wrzątku, parzyć pod przykryciem około 15 minut, przecedzić i pić 3–4 razy dziennie. Ma silne działanie moczopędne i odkaża drogi moczowe.
Podczas kuracji dobrze jeść żurawinę (ok. 15 dag dziennie) lub przyjmować 2–4 razy dziennie suchy wyciąg z owoców w kapsułkach (dostępny w aptece lub sklepie zielarskim). Zawarte w owocach substancje utrudniają przywieranie bakterii do błon śluzowych dróg moczowych.

Zakażenia grzybicze i bakteryjne

Pierwsze symptomy to zazwyczaj: pieczenie i swędzenie okolic intymnych, pobolewanie w dole brzucha, podrażnienie oraz upławy. Rozpoznanie lekarskie/diagnoza w kwestii rodzaju zakażenia ułatwi dobranie odpowiednich ziół. Jest kilka możliwości zastosowania kuracji, jednak zawsze najlepsze z nich obejmują zarówno leczenie zewnętrzne, jak wewnętrzne.

Kąpiel ziołowa – odwar

Należy wsypać do garnka po 1–2 łyżki ziół: pączków sosny, ziela macierzanki, kłącza tataraku, rumianku, liści pokrzyw, kwiatów nagietka, korzeni krwiściągu, liście babki, kwiat wiązówki błotnej. Następnie zalać ok. 1,5 litra wrzątku i pozostawić doprowadzić do zagotowania, po czym gotować na wolnym ogniu przez 20 minut pod przykryciem. Następnie przecedzić i wlać do wanny o temperaturze ok. 37°C. Wody powinno być tyle, by zanurzyć w niej biodra. Kąpiel powinna trwać ok. 20 min. Kuracja łagodząca świąd i pieczenie, do przemywania i odkażania okolic intymnych, można ją stosować przy upławach i opuchnięciach okolic intymnych. Tym samym odwarem można przemywać zakażenia kilka razy dziennie.

Kurację dobrze jest wspomóc probiotykami doustnymi o jak największej liczbie i rodzaju bakterii jelitowych oraz ziołowymi dopochwowymi czopkami również z zawartością odpowiednich bakterii. Ponadto przyjmowanie witamin z grupy B wspomaga namnażanie oraz zasiedlanie właściwych bakterii okolic miejsc intymnych, a wit. C działa silnie przeciwzapalnie.

Codzienna higiena miejsc intymnych

Do codziennego przemywania okolic intymnych oraz do irygacji przy pierwszych symptomach czy dyskomforcie nadaje się świetnie napar z nagietka. Wystarczy jedną łyżeczkę kwiatów nagietka zaparzyć pod przykryciem w jednej szklance wody, przecedzić i użyć według potrzeb.
Nierzadko infekcje intymne można zwalczyć w zarodku, stosując specjalny płyn do higieny intymnej wzbogacony pałeczkami kwasu mlekowego oraz globulki dopochwowe zawierające probiotyk ginekologiczny. Wspomagają one naturalną florę bakteryjną pochwy i zwiększają odporność na zakażenie.

Nagietek lekarski ma właściwości przeciwzapalne i przeciwgrzybicze, przyspiesza gojenie się ran. Zewnętrznie stosuje się go przy: stanach zapalnych skóry oraz błon śluzowych, trudno gojących się ranach i owrzodzeniach żylakowatych podudzi, przekrwieniu miejsc intymnych oraz do przemywania miejsc zakażonych. Najważniejszym jednak aspektem zdrowia kobiety jest utrzymanie właściwego pH miejsc intymnych.

Medycyna naturalna przeżywa swój renesans. A ziołolecznictwo wiedzie w niej prym. Zioła i preparaty roślinne mogą uzupełniać terapię konwencjonalną lub stanowić podstawową formę leczenia. Preparaty ziołowe są łagodniejsze, dają mniej efektów ubocznych i są zdecydowanie łatwiejsze w stosowaniu. A przy tym nie ma tak wielu obaw o przedawkowanie. Obecnie są świetnie przebadane i stosowanie ich jest zdecydowanie prostsze.

Preparaty roślinne zawierają wiele związków czynnych biologicznie i pobudzają naturalne siły obronne organizmu do samoleczenia i regeneracji. Kobiety od wieków używały ziół do leczenia różnych dolegliwości: od bolesnych menstruacji, przez infekcje intymne, aż po przypadłości związane z burzą hormonalną, np. podczas menopauzy. Sporządzały wtedy: wyciągi wodne (np. herbatki, napary, odwary), alkoholowe (np. nalewki), kąpiele, kompresy, maceraty tłuszczowe, maści, a nawet podstawowe kosmetyki produkcji domowej.
Jednakże przed ich zastosowaniem zawsze warto zasięgnąć porady lekarskiej, dopytać o diagnozę, przyczynę choroby, by móc zastosować właściwe leczenie i dobrać odpowiednie zioła – w ten sposób kuracja będzie skuteczna. Dotyczy to zwłaszcza kobiet w ciąży i dzieci, osób schorowanych oraz tych z upośledzonym systemem immunologicznym.

Nieleczone infekcje są bardzo uciążliwe, a przy tym mogą być groźne dla zdrowia i powodować też powikłania. Aby zlikwidować problem z podrażnieniami, należy przede wszystkim wyeliminować czynnik sprawczy. Jeśli nie jest to możliwe, trzeba poszukać alternatywnych rozwiązań, które nie będą wpływać szkodliwie na okolicę miejsc intymnych.

Kwaśne pH pochwy, które jest wynikiem obecnej w niej mikroflory bakteryjnej, stanowi podstawę do zachowania zdrowia kobiety. Bakterie obecne w pochwie służą za naturalną tarczę ochronną przed zewnętrznymi i wewnętrznymi patogenami. Aby zadbać o prawidłowy skład mikroflory bakteryjnej, warto wspierać organizm, zażywając probiotyki nie tylko podczas infekcji, ale również zapobiegawczo oraz stosować odpowiednią dietę. Istotne również jest, by wprowadzić do codziennego stosowania odpowiednio dobrane zioła wspomagające organizm.

Opracowała Krystyna Judka